Listy z początków obecności Księży Sercanów w Polsce
Książka ta stanowi cenną wiedzę historyczną naszych „początków”, zebranych w sercańskich archiwach i opatrzonych obszernym komentarzem przez ks. Kazimierza Sławińskiego SCJ.
Listy te stanowią całość zachowanej korespondencji z lat 1928-1947 pomiędzy ówczesnym Zarządem Generalnym Zgromadzenia a polskimi Współbraćmi. W pozycji tej przetłumaczono wszystkie zachowane treści. Czytelnik dotknie w nich zarówno blasków jak i cieni tamtych wyzwań, okoliczności im towarzyszących, piętrzących się problemów i ludzi będących największym skarbem oraz nadzieją tamtych czasów.
O. Leon Dehon, Zapiski codzienne, tom 3, (1901-1910)
tytuł oryginału: Leon Dehon, Notes Quotidiennes. Volume III: 1901-1910.
W tomie tym zostały zamieszczone zeszyty oznaczone numerami XVII-XXV. Zawierają one kronikarskie opisy wydarzeń i miejsc obrazujących życie Założyciela w czasie od 1 lipca 1901 roku do 28 sierpnia 1910 roku. Zakres poruszanych tematów jest bardzo szeroki; obejmuje życie Zgromadzenia i wszechstronną działalność w nim o. Dehona, jego podróże europejskie i międzykontynentalne, audiencje papieskie, wydarzenia z życia rodziny Założyciela, a także sytuację społeczno-polityczną i religijną ówczesnej Francji.
Na szczególną uwagę zasługują opisy podroży odbytych do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, Brazylii, Argentyny i Urugwaju, prezentujące miejscową kulturę, religijność, sytuację Kościoła oraz uwarunkowania społeczno-ekonomiczne odrębnych grup tubylczej ludności.
Ważne dla pogłębionej znajomości tła historycznego Polskiej Prowincji Sercanów są opisy podroży o. Dehona do Skandynawii w związku z możliwością osiedlenia się sercanów w Finlandii i Szwecji.
W zeszycie XXIII znajduje się opis podroży Założyciela z Moskwy do Berlina przez Warszawę. Swój krótki pobyt w tym mieście i poczynione wówczas spostrzeżenia przybliżył on następująco: „Piękna stolica. 800 000 dusz, 250 000 Żydów. Wisła jest wspaniałą rzeką: 500 metrów szerokości. Zamek królewski dość skromny, schodzi w stronę rzeki. Widać stamtąd pole ćwiczeń, Kozaków i Czerkiesów, którzy są godnymi podziwu jeźdźcami. Są tam bardzo zadbane parki, zwłaszcza Ogród Saski. Warszawa ma cywilizację zachodnią, nie jest oryginalna jak Moskwa. Stara katedra św. Jana, kościół gotycki z XVIII wieku, ma trzy równe nawy, jest średniej wielkości. Ma historyczne groby książąt i arcybiskupów”.
W tomie trzecim Zapisków codziennych zostały też zawarte cenne informacje o życiu duchowym o. Dehona, który w latach 1901-1909 odprawiał liczne rekolekcje, mające związek z wydarzeniami z jego życia prywatnego, a także z życia Zgromadzenia przeżywającego w tym czasie trudne doświadczenia.
Thesaurus Precum
Modlitewnik Księży Najświętszego Serca Jezusowego
Pozycja ta stanowi nową edycję Thesaurus Precum w języku polskim, którego pierwotnym autorem był sam o. Jan Leon Dehon. Nowa pozycja tego modlitewnika została opracowana na podstawie: pierwszego wydania w języku francuskim pt.: Thesaurus Sacerdotum Oblatorum Cordis Jesu, Saint-Quentin 1891, opublikowanego w: L. Dehon, Oeuvres Spirituelles, t. 7, Roma 1985, s. 255-394; Thesaurus Precum ad usum Sacerdotum a Sacro Corde Jesu, Editio Tipica, Capitoli Generalis XII, Capitoli Generalis XIII, Romae 1954; Modlitewnik, Pliszczyn 1978 (maszynopis); Modlitewnik. Thesaurus precum, Kraków 1985 (pierwsza polska edycja) oraz Modlitewnik. Thesaurus Precum, Kraków 2001.
W zamyśle zespołu redakcyjnego odnowionej wersji Thesaurus Precum jest głębokie przekonanie o potrzebie powrotu do fundamentalnych modlitw Założyciela i Zgromadzenia. Są one wyrazem duchowości sercańskiej przeżywanej w kontekście wciąż aktualnego charyzmatu w misji Kościoła, a także stanowią inspirację do ożywienia działalności apostolskiej sercanina, w kontekście kontemplacyjnego wymiaru życia osobistego i wspólnotowego. Aktualizacja misji Zgromadzenia i naszej Prowincji Polskiej stanowi żywy przejaw obecności Ducha Świętego, który jest sprawcą i gwarantem skuteczności naszego apostolatu.
Słowa naszego Założyciela, Sługi Bożego o. Leona Jana Dehona, niech będą dla nas nieustannym zaproszeniem do bliskości z Sercem Jezusa: „Dla Ciebie żyję, dla Ciebie umieram”.